Lokatorskie prawo do lokalu
Lokatorskie prawo do lokalu w spółdzielni mieszkaniowej oznacza nie tylko prawo do korzystania z lokalu a nie prawo rozporządzania nim. Jest niezbywalne, nie podlega egzekucji i nie można go obciążyć hipoteką.
Prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej – przy budowie domów jednorodzinnych przez spółdzielnie uzyskanie terenu pod budowę należy d spółdzielni. Charakter prawa do działki zależy od sposobu jej nabycia przez spółdzielnie. Może to być własność hipoteczna lub użytkowanie wieczyste.
Hipoteka – jej przedmiotem może być nieruchomość, UW, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w SM, wierzytelność zabezpieczona hipoteką lub udział we współwłasności. Hipoteka stanowi zabezpieczenie wierzytelności pieniężnej na nieruchomości. Wierzyciel może dochodzić swoich praw z obciążonej nieruchomości niezależnie od tego czyją własnością się stała dlatego istnieje obowiązek ujawniania hipoteki w księgach wieczystych. Mamy różne rodzaje hipoteki:
– Zwykłą – wierzytelność jest określona, co do rodzaju i wysokości pieniężnej
– Kaucyjną – służy do zabezpieczenia wierzytelności o nieustalonej wysokości albo wierzytelności mogących powstać w przyszłości
– Przymusową – służy do zabezpieczenia przymusowego należności zasądzonych wyrokiem.
– Łączną – powstaje przy podziale nieruchomości i trwa do momenty kiedy właściciel nie zdecyduje w jakich proporcjach obciąży powstałe w wyniku podziału nieruchomości hipotekami zwykłymi.
– Ustawową – hipoteka zabezpieczająca określone wierzytelności Skarbu Państwa, powstająca na podstawie szczególnego przepisu prawa. Podstawę prawną tego rodzaju hipoteki stanowi przede wszystkim ustawa z 19 XII 1980 o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. Nr 108, póz. 486). Powstaje ona ex legę, niezależnie od woli osób zainteresowanych i niezależnie od wpisu do księgi wieczystej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Hipoteka ustawowa jest skuteczna w stosunku do ewentualnego nabywcy nieruchomości obciążonej i ma pierwszeństwo przed hipotekami umownymi i przymusowymi bez względu na czas jej powstania. Na ogół obciąża ona określoną nieruchomość, ale na mocy przepisów szczególnych może być hipoteką generalną, tj. obciążającą wszystkie nieruchomości dłużnika. Przykładem tego rodzaju hipoteki jest hipoteka zabezpieczająca wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu ustalonych w decyzji zobowiązań podatkowych przypadających od właściciela lub samoistnego posiadacza nieruchomości, który uzyskał posiadanie w dobrej wierze.
